این روزها قسمتی از استان البرز، میعادگاه بهاری لاله‌ها شده است و مشتاقان حضور در بهشت زمینی، مقدمات حضور اردیبهشتی خود را در پایتخت گل لاله کشور تدارک دیده‌اند تا در جشن لاله‌ها شرکت کنند. در این‌جا از موضوعات تلخ و نگرانی‌ها بابت کابوس کرونا خبری نیست و در جای جای دشت، جشن رویایی گل‌ها برپاست. در ارتفاعات البرز جنوبی منطقه‌ای زیبا که روستای «کُندُر» خوانده می‌شود، واقع شده است. روستایی در آغوش دامنه کوه با چشمه‌های جوشان که در اطراف روستا روان است. کندر به دلیل سبقه طولانی، «کُهَن دور» هم خوانده می‌شود و دلیل آن کشف  اشیای قدیمی سفال و ساروج مربوط به ادوار قاجار و صفویه  در این روستاست. هرچند از دیرباز «کندر» به خاطر داشتن گلستان‌های طبیعی و دشت‌های لاله شهرت داشته که در فصل بهار بیش از هر زمان دیگر جلوه‌گری می‌کرده اما حالا، شرایط فرق کرده چون این روستا رکورددار تعداد گل لاله در کشور شده است. در پرونده امروز، علاوه بر دیدن عکس‌هایی از این منطقه که تماشای‌شان از دور و روی کاغذ هم برای شاد شدن روان انسان کافی به نظر می‌رسد، روایت‌هایی از حضور مردم در بین لاله‌ها  و صحبت‌های جالب مسئول این مجموعه گردشگری را می خوانید.

هرچند به رغم شرایط خاص بیماری کرونا در این روزها ، حضور مردم در کندر موجب رونق بهاری این روستا شده و رضایتمندی مسافران و اهالی روستا، حاکی از توفیق سیاست گذاران و مجریان طرح ایجاد پایتخت لاله کشور است اما باید در نظر داشت که عمر گل لاله کوتاه است. به گفته مدیرمنطقه بوم گردی لزور شرایط فعلی باعث شده است برخی از برنامه‌های این منطقه به طور کامل عملیاتی نشود. «علیرضا مصطفایی» در همین باره می‌گوید: «بنا داشتیم مهمانان با سفری کوتاه به این روستا، زندگی مردم 100 سال پیش ایران را تجربه کنند. همچنین در اقامتگاه مجموعه برنامه پذیرایی از گردشگران با ظرفیت ماندگاری تا 160 مسافر در شب و 250 مسافر در روز را تدارک دیده‌ایم که به خاطر شرایط کرونایی، نمی‌توان از تمام این ظرفیت استفاده کرد.»