قبلاً اون‌قدر درس و مشغله داشتیم که باید روزی سه‌تا آرام‌بخش قوی می‌خوردیم تا بخوابیم. الان اون قدر می‌خوابیم که باید سه تا آرام‌بخش قوی بخوریم تا بتونیم باز بخوابیم. چرا؟ چون کار دیگه‌ای نداریم. شما از پدر گرامی درباره اوقات فراغت بپرس، میگه ته ته تفریح مون این بود که  تابستون بعد از کار تو کله‌پزی عمو، شب‌ها می‌رفتیم روی پشت بوم می‌خوابیدیم و صبح محض تنوع نردبون رو از زیر پای داداش می‌کشیدیم که بیفته دست‌وپاش بشکنه بخندیم. بعد از پدر شما، یه نسل دیگه وارد گود شدن که اگه معدل‌شون 20 می‌شد تابستون و مثلاً اوقات فراغت‌شون، بعد از کار تو تعویض روغنی می‌رفتن خونه دایی با آتاری پسردایی بازی می‌کردن. اگه هم معدلشون 20 نمی‌شد می‌رفتن خونه دایی اما آتاری بازی کردن پسردایی رو تماشا می‌کردن. نوبت رسید به نسل بعدی. اوقات فراغت شد کلاس رفتن از 7 صبح! کلاس نجوم، ریاضی، اخترفیزیک، غواصی، بین کلاس‌ها چون وقتی برای تعویض لباس نبود با کپسول اکسیژن و لباس غواصی می‌رفتن کلاس سازهای زهی. یعنی هرچی مامان بابای طرف یاد نگرفته و حسرتش رو داشت، بچه باید می‌رفت یاد می‌گرفت. اما الان... اوقات فراغت یه‌جور عجیبی کِش اومده و خسته‌کننده شده که بعد از کرونا باید چند وقت تعطیل کنن تا خستگی این اوقات فراغت خسته‌کننده از روح و جسم‌مون خارج بشه. لابد میگین خب اینا چه ربطی داشت به تکنیک‌های اوقات فراغت توووپ؟ ربطی نداشت. خوندن همین مطلب سه دقیقه از اوقات فراغت‌تون رو سپری کرد دیگه، نکرد؟

تصویرساز: زهره اقطاعی