تفکیک رفتار اشتباه در 2 دسته| در ابتدا باید تفکیک کنیم که رفتار همسرمان برای ما آزاردهنده است و یک نظر سلیقه‌ای است یا به واقع خلاف منفعت خانواده است؟ درک این مهم به غیر از پیشینه ذهنی، به آگاهی و بلوغ روان شناختی فرد نیز وابسته است. برای پاسخ به این سوال، می‌توانیم خود را مانند شخص ثالثی تصور کنیم و رفتار کذایی همسرمان را مورد بازبینی قرار دهیم. برای تشخیص صحیح و به دور از تعصب، کمک گرفتن از روان شناسان نیز مفید است.

 حواس‌تان به میزان انتقادپذیری همسرتان باشد | برای طرح مشکل با همسرمان، توجه به زمان و موقعیت مناسب ضروری است. هرگز عیوب شریک زندگی خود را در جمع‌های ولو خانوادگی مطرح نکنیم؛ چرا که علاوه بر ایجاد کدورت به نتیجه معکوس خواهیم رسید. فراموش نکنید که طرح چنین مسائلی به صورت خصوصی و در زمان مناسب می‌تواند اثربخشی بیشتری داشته باشد. 

همچنین عیب همسرمان را به دور از جانبداری، تحقیر و توهین مطرح کنیم. توجه داشته باشیم که میزان انتقاد پذیری افراد متفاوت است و ممکن است به واکنش دفاعی طرف مقابل منجر شود. در چنین مواقعی به مقابله برنخیزیم و ضمن آن ‌که به همسرمان توجه می‌کنیم، صحبت را به زمان دیگری موکول کنیم.

 شاخ و برگ الکی به موضوع ندهید| از مطرح کردن چند موضوع با هم یا مرتبط کردن مسئله اصلی با مسائل گذشته بپرهیزید. در یک زمان مشخص، فقط یک مسئله یا مهم‌ترین آن‌ها را مطرح کنید. به ویژه برای طرح مسئله با آقایان به این مورد توجه کنید و در نظر داشته باشید که توجه آقایان به مسائل متمرکز است و طرح همزمان چند مورد به پراکندگی ذهنی آن‌ها می‌انجامد. همچنین شاخ و برگ دادن مسئله‌ای که می‌تواند به صورت موردی و خلاصه مطرح شود، از تاثیرگذاری آن می‌کاهد. در مقابل خانم‌ها به دلیل طرز تفکر جامع نگر، ممکن است با آمیختن مسائل مرتبط، هسته اصلی بحث را از مدار توجه خارج کنند و نیاز است از پراکندگی صحبت با همسر خود جلوگیری کنند.

  احساس‌تان را به همسرتان بگویید| چنان چه نیاز است دلایل خود را برای مخالفت با مسئله مذکور یا رفتار اشتباه همسرتان به صورت شفاف مطرح کنید، ولی از احساس این که فقط حرف شما منطقی است، بپرهیزید. لازم است احساساسات زیر بنایی خود را به همسرتان انعکاس دهید؛ مثلا بگویید: «من از این مورد عصبانی یا تحت‌فشار هستم» یا «به خاطر فلان موضوع، دلخور و تنها هستم» تا آن‌که دلیل‌تراشی کنید.

  نقد با بیان نکات مثبت باشد| حتما در کنار نقدی که به رفتارها یا گفتار شوهرتان مطرح می‌کنید، نکات مثبت همسرتان را هم بیان کنید. قدردانی، صداقت و صراحت بر تاثیر کلام می‌افزاید. از آن‌جایی‌که بنای تشریک زندگی‌مشترک باید بر دستیابی به تفاهم استوار باشد، هر دو طرف لازم است از بروز احساسات تند و بیان صحبت‌های غیرحمایتی در این زمینه خودداری کنند.

 گروکشی نکنید| خواسته خود را در قبال انجام دادن خواسته همسرتان مطرح نکنید. چنان چه همسر شما دلایل و توضیحاتی دارد، گوش دهید و از حق به جانب بودن افراطی بپرهیزید. اگر همسرتان به تقابل با شما موردی را مطرح می‌کند، ضمن توجه به او اطمینان دهید نگرانی او را درک می‌کنید و به مطلبش در زمان خود رسیدگی می‌کنید.

  به زبان بدن خود توجه کنید| برخی اوقات، به دلیل افکار نیمه هوشیار یا عدم آگاهی به رفتار، پیامی که بدن فرد می رساند با آن چه با زبان مطرح می‌کند، متفاوت به نظر می‌رسد. زبان و بدن خود را در زمان صحبت با همسرتان هماهنگ کنید.

  بحث را نیمه تمام رها نکنید| توجه کنید که گرچه گاهی بسته به مشکل مد نظر، لازم است در فواصل متعارف و متعدد درباره موضوعی صحبت کنید؛ با این حال حفظ تعادل ضروری است و تکرار بیش از حد، از اثرگذاری مطلب می‌کاهد. بنابراین بعد از هر بار مذاکره، بحث را نیمه تمام رها نکنید و نتیجه‌گیری کنید. محتوای مطلب مورد بحث را در پایان به طرف مقابل انعکاس دهید و دریافت خود را بسنجید و به برداشت مشترک برسید. 

 

با تشویق تلاش‌های فرزندمان او را به استقلال بیشتر سوق دهیم و اعتماد به نفس او را تقویت کنیم

 

بنابر توضیح خودتان، نگرانی‌تان قابل درک است. شما در گذشته به دختر خاله خود احساس مثبت داشته‌اید اما با فرد دیگری ازدواج کرده و حالا مدت‌هاست که طلاق گرفته‌اید بنابراین نگران این هستید که مبادا با خواستگاری کردن از دخترخاله، خانواده خاله‌تان برخورد خوبی با شما نداشته باشند. منطقی است که نگران شوید چراکه شاید این تصور در خاله‌تان به وجود بیاید که از اول خواستگاری نکرده، حالا که مدتی با دختر دیگری زندگی کرده و جدا شده، سراغ ما آمده است. به هر حال بهتر است که شما ابتدا بررسی کنید که شرایط زندگی دختر خاله‌تان به چه صورتی است و این‌که با یکدیگر تناسبی دارید یا خیر؟ این که چقدر تشابه یا تفاوت فکری، فرهنگی، تحصیلی، اعتقادی و ... با خانواده وی دارید. سعی کنید به طور ضمنی از معیارها و شرایطی که برای ازدواج فرزندان خود دارند، مطلع شوید.

  ازدواج مجدد، دقت بیشتری می‌طلبد

نباید به خاطر یک اشتباه، خودتان را نابود کنید. شما از همسرتان جدا شده‌اید و الان هم زمان زیادی از طلاق‌تان سپری شده است پس حق داشتن یک زندگی سالم را دارید. دقت داشته باشید که ازدواج مجدد توجه و بررسی بیشتری می‌طلبد، پس خیلی بیشتر روی انتخاب‌تان و دلایلش تمرکز کنید.

  از مادرتان کمک بگیرید

احساس خوبی در گذشته به دختر خاله‌تان داشته‌اید اما بنا به خیلی از دلایل، به سرانجامی نرسیده است. 

با این حال، بهتر است که ترسی به دل راه ندهید و به قول معروف دل را به دریا بزنید. بعد از بررسی و دقت روی شرایط گفته شده، این قضیه را با خانواده مطرح کنید و از آن‌ها به ویژه مادرتان بخواهید که این جریان را با خواهر خودش مطرح کند و اگر پاسخ مثبت بود، برای ادامه کار هر دوی شما از مشاوره پیش از ازدواج کمک بگیرید. فراموش نکنید که همیشه می‌توان از صفر شروع کرد پس الان هم دیر نشده است. پرونده زندگی قبلی خود را ببندید و برای همسر دوم از سطر اول زندگی شروع به نوشتن کنید.

  از گذشته درس بگیرید

یادتان باشد که شما باید از خطاها و اشتباهات رفتاری که قبلا داشته‌اید، درس بگیرید و رفتار صحیح را جایگزین کنید. همسر جدید مسئولیت پر کردن خلأها و کمبودهای گذشته شما را ندارد. همان طور که شما برای برآورده شدن یک سری از نیازهای خود می‌خواهید ازدواج  کنید، او نیز برای برطرف شدن یک سری از نیازهای خود قصد ازدواج دارد. پس سعی کنید نیازهای همدیگر را بشناسید و برای رفع نیازهای هم تلاش کنید.

 

  محترمانه بگویید که می‌رنجیم

بهتر است خانواده‌ها اطلاع داشته باشند که گاهی دخالت‌های آن‌ها حتی از جنبه مثبت، به روابط شما و شوهرتان آسیب می‌زند. طبیعی است که گفتن این موضوع به آن‌ها، برای‌تان خیلی راحت نباشد اما توصیه می‌شود در نهایت احترام، بدون سرزنش و پیش داوری آن را انجام دهید. آن‌ها را روشن کنید که با هر بار مداخله‌شان چه احساسی خواهید داشت مثلا بگویید: «من و همسرم وقتی شما از نوع تربیت فرزندمان انتقاد می‌کنید، می‌رنجیم.» این جمله بدون این‌که کسی را آزرده کند، بسیار سرراست و تاثیرگذار است.

  حریم شخصی‌تان را مشخص کنید

یکی از مهم ترین رفتارهایی که خودتان باعث می‌شوید راه برای دخالت بزرگ ترها باز باشد، دادن اطلاعات زیادی و غیرضروری خانوادگی خود به آن‌هاست. این اطلاعات می‌تواند شامل برنامه‌ریزی‌های آینده، چالش‌های مالی، مسائل عاطفی و حتی زناشویی شما باشد که اغلب در قالب درد دل کردن با بزرگ‌ترهاست اما منجر به نگرانی و مداخله آن‌ها می‌شود. مثلا اگر والدین شما با شریک زندگی‌تان تماس گرفتند و توصیه‌ها یا انتقادهایی درباره شما به همسرتان کردند، به آن‌ها بگویید که نگرانی‌شان را درک می‌کنید و آن‌ها را متقاعد کنید که ترجیح می‌دهید شما و همسرتان به تنهایی این موارد را مدیریت کنید.

  خودتان را گاهی به نشنیدن بزنید 

ویژگی‌های مثبت خانواده همسر و خاطرات خوبی را که با آن‌ها داشته‌اید برای خودتان مرور کنید تا در مواقع ناراحتی و آزردگی فراموش نکنید که آن‌ها همچون خودمان و دیگران علاوه بر ویژگی‌های منفی، رفتارهای مثبت نیز دارند. شناخت این ویژگی‌های رفتاری در کنار آمدن با برخی تنش‌ها و در مدیریت هیجان‌های آنی به ما کمک می‌کند. با واکنش تند، ریسک دعوا و دلخوری از سوی خانواده همسر و حتی همسرتان را بالا می‌برید. پس گاهی وانمود کنید که نشنیده‌اید، از آن عبور کنید یا با لبخندی موضوع بحث را عوض کنید.

  میزان مشورت گرفتن را مدیریت کنید

به والدین اطمینان خاطر بدهید که به اندازه کافی توانایی تصمیم‌گیری برای رفع مسائل کوچک و بزرگ زندگی مشترک خودتان را دارید. اگر هر بار برای انجام کارهای نه چندان جدی، نیاز به تایید دیگران یا بزرگ‌ترها داشته باشید، در طولانی‌مدت خانواده‌ها با هدف حمایت از شما برای هر کاری وارد عمل می‌شوند. با بیش از حد تکرار شدن این کمک‌ها، حضور دایمی آن‌ها در همه تصمیم‌گیری‌ها بیشتر می‌شود.