دریا چه آرام

ساحل چه زیباست

چندین صدف هم

این‌جا و آن‌جاست

شاعر : زهرا عراقی

تصویر سازی ها : سعید مرادی 

چی لازم داریم؟

یک جعبه کفش، دو عدد نی کاغذی یا پلاستیکی، مقداری کاموا(دو رنگ) و چسب

چطوری درست کنیم؟

با هر کدام از رنگ‌های کاموا چند توپ خیلی کوچک کاموایی درست کنید و دور آن را چسب بزنید تا از هم باز نشود.

سپس یک نوار از کارتن یا کاغذ را وسط کارتن قرار دهید و بعد وسط نوار رابه اندازه یک دروازه کوچک برش بزنید. با چسب این دیواره وسط جعبه را خوب محکم کنید.

چطوری بازی کنیم؟

هرکدام از بازیکنان یک رنگ  کاموا را انتخاب می‌کنند و توپ‌هایش را توی زمین خودش می‌گذارند. حالا هر بازیکن با استفاده از نی و فوت کردن باید تلاش کند توپ‌های کاموایی اش را توی زمین حریف بیندازد.

کسی که تمام توپ‌ها را به زمین مقابل بفرستد، برنده است.

 

            غزاله صفدری   

 

 دراز کشیده بودم و از پنجره ستاره‌ها رو می‌دیدم. ستاره کوچولو داشت چشمک می‌زد. انگار چشمانش را باز می‌کرد و می‌بست.

گفتم: «ستاره کوچولو شاید تو هم مثل مامان منی! با لامپ روشن خوابت نمی‌بره؟ چون ماه خیلی نور میده نمی‌تونی بخوابی؟ دیدی وقتی من دیدم مامانی با لام‍پ روشن خوابش نمی‌بره، با این‌که خوابم نمیومد لامپ رو خاموش کردم و اومدم بخوابم؟»چشمک‌های ستاره کوچولو رو شمردم تا خوابم برد.

 

 

 

راستی دوستان گلم یک خبر خوب براتون دارم، فردا شماره دوم هفته نامه «آبنبات» برای 5 تا 12 ساله ها چاپ میشه؛ بخونید و به دوستان تون هم خبر بدین. 

 

یکی بود، یکی نبود. فسقلی هر روز صبح با موهای آشفته و در هم از خواب بیدار می‌شد. هر روز صبح هم شانه به او سلام می‌کرد و می‌گفت: «سلام فسقلی، بیا موهاتو شونه کنم». فسقلی اما هر بار می‌گفت: «نه، نمی‌خوام، حوصله ندارم» و به سرعت از اتاقش خارج می‌شد. صبح‌ها وقتی پدر و مادر او را می‌دیدند، پدر با ناراحتی به او نگاه می‌کرد و می‌گفت: «باز که دست و صورتت رو نشستی! موهاتو چرا باز شانه نکردی؟!»  فسقلی هم دلخور می‌گفت: «حوصله نداشتم».

 قیافه فسقلی روز به روز ترسناک‌تر می‌شد، تا این‌که یک شب شانه، آینه و صابون تصمیم گرفتند خودشان دست به کار شوند. آن شب فسقلی خواب عجیبی دید. فسقلی خواب دید آینه، شانه و صابون از دست او ناراحت هستند. صابون که توی خواب از ناراحتی کف کرده بود، گفت: «اگه از ما استفاده می‌کردی، الان این طوری نبودی!» شانه هم که به خاطر دلخوری دندانه‌هایش کج شده بود، گفت: «کار من اینه که موها رو مرتب کنم. اصلا من بیکاری رو دوست ندارم». آینه گفت: «من دوست دارم وقتی به من نگاه می‌کنی  تصویر  یک بچه مرتب رو به تو نشون بدهم و تو رو خوشحال کنم.» بعد به فسقلی اول قیافه‌ای تمیز و مرتب و بعد قیافه‌ای کثیف و ژولیده را نشان داد و از او پرسید: «خودت فکر می‌کنی کدوم تصویر بهتره؟» فسقلی با ناراحتی سرش را پایین انداخت.

آن روز صبح وقتی فسقلی از خواب بیدار شد. سراغ آینه رفت. اول همان قیافه‌ی کثیف و ژولیده را دید و با خودش فکر کرد چقدر این قیافه ترسناک است. او به شانه و صابون نگاهی کرد و تصمیم گرفت از همین امروز با آن‌ها دوست باشد و فوری دست به کار شد.

چند لحظه بعد فسقلی توی آینه فسقلی مرتب و دوست داشتنی را دید. فسقلی به آینه، شانه، قیچی، صابون و خودش قول داد دیگر خبری از فسقلی کثیف و ژولیده نباشد، هیچ‌وقت!

راستی بچه‌ها فکر می‌کنید امروز صبح وقتی فسقلی پدر و مادرش را دید و به آن‌ها سلام کرد، آن‌ها به او چه گفتند؟

 

نویسنده:فرخنده رضاپور

خرگوشک ناز نازی

چقدر تو گوش درازی

 هویج بخور بزرگ شی

تا نبازی تو بازی

شعر ارسالی  از دوست خوب «فرفره»

نیوشا شیرمحمدی -۱۱  ساله