تپل‎های خوش‎اشتها

رژیم غذایی خرس‎ها خیلی متنوع است؛ آن‎ها با توجه به منطقه‎ محل زندگی‎شان، انتخاب‎های خوراکی گسترده‎ای دارند. خرس‎ها به‎طور کلی همه‎چیزخوار هستند و هرچی گیرشان بیاید،می خورند؛ از علف و انواع توت‎ها و حشرات گرفته تا ماهی و پستانداران کوچک‌تر از خودشان مثل گوزن . عسل هم به‌دلیل ارزش غذایی بالایش، یکی از گزینه‎های روی میز خرس‎هاست.

عسل یا کندو؟

خب جواب سوال‎مان را گرفتیم؛ بله! خرس‎ عسل دوست دارد ولی آیا مشکلی با گزیده‎شدن ندارد؟ صابون زنبورها به تن خیلی‎های‎مان خورده ‎است و می‎دانیم که با کسی شوخی ندارند. خرس‎ها اما بیدی نیستند که با این بادها بلرزند. آن‎ها آش را با جاش می‎خورند؛ کل کندو را به‎علاوه زنبورها و لاروها! این‎طوری پروتئین بیشتری هم به بدن‎شان می‎رسانند.  

پوشش ضدنیش

درست است که خرس‌ها مثل کارتون‎ها دست‎شان را فرو نمی‎برند توی کندو تا زنبورها نیش‎شان بزنند ولی به‎هرحال آن‎همه زنبورِ ساکن کندو در فاصله‎ای که خرس به خانه‎شان حمله کند و یک‎جا ببلعدشان، بیکار نمی‎نشینند و نیشش می‎زنند. خب این بهایی است که خرس برای سیر شدن می‎پردازد. البته ضخیم بودن خز بدنش هم در پذیرفتن این ریسک، بی‎تأثیر نیست. تنها صورت و اطراف گوش‎ها به‎دلیل تراکم کمِ مو، درمعرض نیش هستند و این دردسر به میزان زیاد پروتئینی که نصیبش می‎شود، می‎ارزد.

  قطبی‎های عسل‎ندیده!  

از آن‎جایی‎که خرس‎ها انواع زیادی دارند، شاید برای‎تان سوال شده ‎باشد که آیا همه‎شان به یک‎اندازه طرفدار عسل هستند؟ خب جواب دادن به این سوال راحت نیست چون برای مثال، خرس‎های قطبی اصلا به عسل دسترسی ندارند تا ذائقه‎شان دست‎مان بیاید! محققان متوجه شده‎اند بین خرس‎هایی که عسل گیرشان می‎آید، خرس‎های سیاه و قهوه‎ای علاقه بیشتری به این خوراکی نشان می‎دهند. از همین‎جا خواهش می‎کنیم بقیه خرس‎ها هم نظرشان را درباره عسل بگویند و تکلیف ما را روشن کنند!

 مربا بزن!

نکته مهم دیگر این‎که عسل برای خرس‎ها، همان ارزشی را ندارد که برای ما. یعنی مثلا خرس‎ها پیش خودشان نمی‎گویند «بریم یه‎کم شیرینی بزنیم بر بدن»! کل پکیج کندو است که برای خرس‎ها ارزش غذایی دارد. بنابراین اگر روزی میزبان یک خرس بودید، فکر پذیرایی کردن از او با عسل و مربا را از ذهن‎تان بیرون کنید یا یک کندوی پروپیمان متشکل از زنبور و لارو دست‎وپا کنید یا بزنید به چاک!

 

این‌هفته می‌خواهم یک کتاب برای طرفداران ژانر وحشت معرفی کنم؛ «باغبان شب». شخصیت‌های اصلی داستان دختری به‎نام «مالی» و برادر کوچکش «گیپ» هستند. آن‎ها یتیم‎اند و مالی برای امرارمعاش دنبال کار می‌گردد. کسی به او شغل خدمتکاری در خانه‎ای بزرگ و در جنگلی دورافتاده به‌نام «ترش» را پیشنهاد می‌دهد. مالی و برادرش، وقتی به آن‌جا می‌رسند، خانه‌ای بزرگ و دلگیر با درختی بسیار تنومند در اطرافش می‌بینند. ساکنان خانه همه رنگ‎پریده هستند با چشمان سیاه و تهی. از همه عجیب‌تر اتاقی است در طبقه دوم که همیشه درش قفل است. گیپ و مالی از وقتی وارد این خانه می‏شوند، هرشب کابوس می‌بینند. آن‌ها متوجه می‎شوند کلیدی وجود دارد که تمام اعضای خانه از آن استفاده می‌کنند و وارد اتاق ممنوعه می‎شوند. مالی و گیپ می‎توانند به این کلید دست یابند؟ یک شب مالی اتفاقی از خواب بیدار می‌شود و در حیاط صدای خش‎خش و راه رفتن و بیل زدن می‎شنود و سایه یک نفر را می‌بیند. شب بعد تصمیم می‌گیرد دنبال آن شخص برود اما تنها کلاهی پیدا می‌کند. صبح ،کلاه به‎طرز مرموزی ناپدید می‎شود. آیا مالی بالاخره موفق می‌شود بدون دیده شدن وارد اتاق عجیب بشود. در اتاق چه چیزی وجود دارد؟ چرا انگار در خانه بزرگ، زندگی متوقف شده‎ است؟ اگر به ماجراجویی علاقه‎مند هستید، این کتاب را که نشر پرتقال منتشر کرده و یکی از پرفروش‎ترین کتاب‎های نیویورک‌تایمز است، ازدست ندهید. 

 

    جوانه می‌دونی توی این هوای پاییزی چی می‌چسبه؟ هات‌چاکلت بغل پنجره بارونی و کتاب.

   نه خیر. اصلا همص این‌طور نیست. اولا که خجالت بکشید. در این هوا و هر هوای دیگری فقط جوانه می‌چسبد و بس. چطور روی‌تان شد در چشمان سامانه پیامکی ما زل بزنید و بگویید کتاب؟ نه که ما شما را دعوت به نخواندن کتاب بکنیم اما در این هوا ما بیشتر می‌چسبیم. ثانیا حالا برفرض که جوانه خواندن‌تان تمام شد و رفتید سراغ کتاب. هات‌چاکلت نخورید که فالوئرهای اینستاگرام بهتان می‌خندند. فقط قهوه، آن هم تلخ. (نگویید نه و مهم نیست و این‌ها که باور نمی‌کنیم. برای فالوئرهای‌تان یک‌دفعه پاییز را این‌طوری به خودتان می‌چسبانید، نه؟ جز این است؟)

   جوانه می‌شه آموزش نگهداری از گل و گیاه بذاری توی روزنامه؟ فکر کنم خیلی طرفدار داشته ‌باشه. مرسی.

  من چشم‌بسته از این پیام تشخیص می‌دهم که با یک قاتل حرفه‌ای گل و گیاه طرفم. از آن‌هایی که گل‌ها و گیاهانش یکی پس از دیگری جان به‌ جان آفرین تسلیم کردند. ما پیامت را به بخش‌های داخلی انتقال می‌دهیم اما دفعه بعدی اسم گیاهانت را بگو. چرا سربسته حرفت را می‌گویی؟ این‌جا همه خودی‌اند.

   جوانه می‌دونستی من الان سه ماهه ناخنامو کوتاه نکردم؟ سر کلاس آنلاین چک نمی‌کنن. هه!

   کلاس و نمره انضباط و مدرسه و این‌ها به کنار. من نگران بهداشت خودتم. احساس نمی‌کنی برای سلامت خودت هم که شده لازم است گاهی ناخن‌هایت را بگیری؟ پس قصه‌ حسنی را برای کی نوشته بودند؟ موی بلند، روی سیاه، ناخن دراز، واه و واه و واه! شما باید برگردید مهدکودک ازنظر من. این کلاس‌های آنلاین کلاس‌بشو نیستند.