درختان تنومند و باغچه‌های پرگل، جای‌شان را در زندگی آپارتمانی از دست داده‌اند. طبیعت اما در گلدان‌های کوچک، به خانه‌های‌مان سرک کشیده‌است. اگر گل‌وگیاه را به‌چشم وسیله‌ای تزیینی می‌بینید، همین حالا بی‌خیال نگهداری از آن‌ها شوید. گیاهان موجوداتی زنده هستند که خصوصیات هرکدام، متمایز از دیگری است. گلی که نور زیاد می‌خواهد، کنج اتاقی تاریک سرحال نمی‌ماند. محیط مناسب برای زندگی، اولین نیاز هر گیاهی است. هنگام تهیه گل‌وگیاه، باید درباره نوع خاک، میزان رطوبت، دما، آب و نور موردنیاز آن، پرس‌وجو کنید. زردشدن و ریزش برگ‌ها، یعنی گیاه‌تان را درست نفهمیده‌‌ و خواسته‌هایش را برآورده نکرده‌اید. خانه گیاه، خاک است. خاک باید به‌اندازه کافی سبک و نفوذپذیر باشد تا ریشه به‌راحتی در آن نفس بکشد. بعد از آن باید حواس‌تان به آب و نور گیاه باشد. برای این‌که بفهمید گیاه‌تان به‌اندازه کافی آب خورده‌است، یک بند انگشت‌‌تان را در خاک فرو کنید. اگر رطوبتی احساس نکردید، یعنی وقت آب دادن به گیاه است. هربار به‌قدری پای آن آب بریزید که ریشه  گیاه خیس شود. کف گلدان هم حتما باید سوراخ داشته‌باشد تا آب اضافه، از آن خارج شود. گلدان بی‌منفذ، به‌مرور ریشه را می‌پوساند. گیاهانی که نور بیشتری لازم دارند، باید در قسمت نورگیرتر خانه نگهداری شوند. گل از جابه‌جایی مداوم، خوشش نمی‌آید. وقتی محل مناسب گلدان را در خانه پیدا کردید، دیگر آن را جابه‌جا نکنید. هرازچندگاهی هم غبار روی برگ‌ها را تمیز کنید تا نور به‌خوبی جذب گیاه شود.

 

   پدیده دبستان آریل چیست؟

14سپتامبر سال 1994 در مدرسه‌ای نسبتا کوچک در شهر «رووا»ی زیمبابوه، 62 دانش‌آموز 6 تا 12ساله درحال وقت‌گذرانی در زنگ تفریح بودند که ظاهرا فرود سفینه‌ای به شکل دیسک را در نزدیکی مدرسه‌شان می‌بینند. به‌گفته بچه‌ها دو موجود عجیب که شباهتی به آدم‌های معمولی نداشتند، از سفینه خارج شدند و سعی داشتند بدون ترساندن بچه‌ها به آن‎ها نزدیک شوند. آن‌ها با ایما و اشاره تلاش می‌کردند با بچه‌ها ارتباط برقرار و آن‌ها را وارد سفینه کنند. بچه‌ها با هیاهو و ترس موضوع را با معلم‎ها مطرح کردند اما وادار به سکوت و فراموشی ماجرا شدند! روز بعد گروهی از والدین با مدرسه تماس گرفتند تا بدانند چرا کودکان‌شان دچار ترس و اضطراب شده‌اند بنابراین معلم‎ها چاره‌ای نداشتند جز این که  ماجرای مشاهدات بچه‌ها را شرح دهند. داستان خیلی‌زود رسانه‌ای شد و خبرنگاران و دانشمندان زیادی به مدرسه آمدند تا سر از واقعیت دربیاورند.

  بررسی‌ حادثه بشقاب‌پرنده رووا

از جمله نخستین افرادی که برای پرده برداشتن از این راز دست‌به‌کار شد، دکتر «جان.ای مک» روان پزشک

 دانشگاه هاروارد بود که پیش از این هم افرادی را که ادعا می کردند توسط فرازمینی‌ها ربوده شده اند، روان‌کاوی کرده‌بود. او با همه کارکنان مدرسه و کودکان، گفت‎وگو و نقاشی بچه‌ها را از ماجرا، بررسی کرد. بچه‌ها این موجودات را خاکستری و با چشمان بزرگ و سیاه کشیده‎بودند. دکتر مک، درستی ماجرا را تاحدی تایید کرد. به‌تازگی فیلمی با نام «پدیده آریل» اکران شده که شامل مصاحبه و گفت‎وگوی دکتر مک‌ با دانش‌آموزانی است که شاهد این ماجرا بوده‎اند و جزئیات آن روز را به‌یاد می‌آورند. دکتر مک به‌دلیل این تحقیقات و تلاش برای تایید ماجرا، سال‎ها موردانتقاد رسانه‌ها و افراد مخالف وجود فرازمینی‌ها قرار گرفت. «سین‌ کریستی»، خبرنگار آفریقایی روزنامه «میل‌اندگاردین» هم چندسال بعد رویداد مدرسه آریل را پی‎گیری کرد. او در رد ماجرا این‌طور نتیجه‌گیری کرد که در زمان ادعای وجود فرازمینی‌ها در مدرسه، همزمان در همان حوالی نمایش آتش‌بازی برقرار بوده که نورافشانی آن تا صحرای «زامبیا» و «بوتسوانا» هم دیده می‌شده‌است. این درحالی‌است که «سینتیا هیند»، کارشناس محلی، خبر می‎دهد مردم ده‌ها مورد مشاهده یک سنگ آسمانی بزرگ شبیه کپسول درکنار دو کپسول کوچک‌تر را گزارش کرده‎اند. ازطرف دیگر افرادی که مصرانه فرازمینی‌ها را باور دارند، این ماجرا را به تمدن کهن و ناشناخته آفریقا ارتباط دادند و رفت‌و‌آمد این موجودات برای سرکشی از پیشرفت تمدن‌شان را چندان دور از ذهن نمی‌دانند. 

  واقعیت چیست؟

 هیچ جوابی برای این سوال وجود ندارد. در پرونده‌هایی که ردپایی از یوفوها و آدم‌فضایی‌ها در آن‌ها به‌چشم می‌خورد، همیشه انتهای ماجرا با یک ابهام بزرگ همراه است. در پدیده آریل هم این‌که ماجرا واقعا رخ داده یا یک توهم کودکانه بوده، همچنان نامشخص است.

 

 

منابع: afrikaiswoke، mg.co.za  

ایده دارم برای‌تان، چه ایده‌ای! چاپ عکس روی چوب. این ایده می‌تواند جای یک هدیه خاص را بگیرد و کلی جای کار دارد. وسایل زیادی هم لازم ندارد. فقط «اسلب چوب» ممکن است برای‎تان کمی ناشناخته‎باشد. اسلب، به برش‌های طولی و عرضی تنه درختان که برای مصارف دکوراتیو استفاده می‌شوند، می‌گویند و برای اجرای این طرح، نتیجه زیباتری خواهدداشت. اسلب نسبت به تکه‌برش‌های معمولی چوبی، قدری جدیدتر است.

 اشک‎هایش جلوی دیدش را گرفته‎بودند. با پشت دست چشم‎‎هایش را پاک کرد. تسبیح را دور دستانش پیچید و کتاب دعا را برداشت به‎امید این‎که کمی از نگرانی‎اش کاسته شود. کاش برادرش در این دوران کرونا به مهمانی نمی‌رفت تا به این ویروس منفور دچار نشود. کم‌کم سر سجاده خوابش برد. با صدای زنگ تلفن از خواب پرید. همین‌که خواست قدمی بردارد، چادرش لای دست و پایش گیر کرد و زمین خورد. سریع بلند شد و تقریبا دوید تا به تلفن برسد. چادرش کج شده‎بود، عرق کرده و موهایش توی صورتش پریشان بود. چشم‌هایش ازشدت گریه قرمز شده‌بود. نفس عمیقی کشید. به خودش مسلط شد. دستش به سمت تلفن رفت، دلش لرزید و نگاهش رنگ دلهره گرفت. آرام‌آرام دستش را جلو برد انگار می‎خواست موجودی خطرناک را لمس کند. بالاخره شجاعتش را پیدا کرد و گوشی را برداشت.

-سلام مامان ! چی شده؟ اتفاقی افتاده؟

+ عا...عاطفه... داداشت، داداشت... به‎هوش اومده.

و بعد صدای بوق تلفن مثل شیپور شادی توی سرش پیچید. جیغ کشید و به هوا پرید. تند به سمت اتاق رفت تا حاضر شود...

زمین ما و سیارات همسایه‌‏اش همگی درون حیاط خلوتی به‌اسم منظومه‌‏ شمسی هستند و به‌دور خورشید می‎چرخند اما آیا آن‏‌ها همگی در همین منطقه متولد شده‌اند یا هریک مربوط به محله متفاوتی بوده‎اند و برحسب اتفاق به این‌جا آمده‌اند؟ بیایید کمی به عقب برگردیم؛ به زمان نوجوانی و جوانی خورشید. آن‌زمان خورشید توسط دیسکی از گاز و گرد و خاک احاطه شده‌بود که این دیسک در مراحل بعد به محلی برای تولد سیاره‌ها تبدیل شده‌است. مدار سیاره‌‏های اولیه درابتدا خیلی به خورشید نزدیک و تقریبا دایره‎ای بود ولی همان نیرویی که باعث افتادن سیب از درخت می‎شود، یعنی جاذبه باعث شد شکل منظومه شمسی ما تغییر کند. نیروی جاذبه کاری کرد که سیارات سنگین‎تری که ازجنس خاک و سنگ هستند، بیشتر جذب خورشید شوند و در مدارهایی نزدیک‎تر به خورشید قرار بگیرند. همچنین سیاره‎هایی که گازی بودند و سبک‎تر، کمتر توسط جاذبه خورشید کشیده‌بشوند و کمی دورتر و بعد از سیارات سنگی جای بگیرند. شاید بپرسید دانشمندان ازکجا می‌‏دانند منظومه شمسی چطور شکل گرفته و به‌مرور تغییر کرده‌است؟ خب سیاره‎شناس‎ها با مهندسی معکوس، فرایند شکل‎گیری سیارات را مدل‎سازی می‎کنند. یعنی با دادن اطلاعات فعلی منظومه شمسی می‎توانند شکل‎های اولیه آن را به کمک نرم‎افزارهای مخصوص شبیه‎سازی کنند. انگار که دارند صحنه یک تصادف رانندگی را به عقب برمی‎گردانند تا بفهمند چه اتفاقی افتاده و مثلا کدام خودرو سرعت بیشتری داشته و در چه جهتی حرکت می‎کرده‌است. در واقع می‎شود گفت آن‌ها فهمیده‎اند که خورشید و سیارات منظومه شمسی تقریبا هم‌سن‌وسال هستند و بعد از پدیدآمدن خورشید، کم‌کم سیارات تکامل پیدا کردند و به‌شکل امروزی درآمدند. 

 

منبع: boredpanda