کمکم کن و مروارید بگیر

نام موجود افسانه‌ای؟ ننه دریا

غواصان قدیمی از وجود زنی با بالاتنه انسان و پایین‌تنه به شکل ماهی در زیر آب خبر می‌دادند که بچه شیرخواره‌ای را در آغوش داشته است. گاهی او به نزد غواصان می آید، از آن‌ها می‌خواهد برای فرزندش گهواره‌ای تهیه کنند و به زیر آب بیاورند. اگر غواص چنین کند، مادر دریا(ننه دریا) چند مروارید درشت به او خواهد داد. اگر زن یا مرد دریایی با غواصی ارتباط برقرار کنند، صیدش رونق می‌گیرد. در قدیم که غواصان بدون ابزار به ژرفای دریا می‌رفتند ، تحت فشار آب، کمبود هوا و دیگر مشکلات مناظری را می‌دیدند که امروزه اغراق‌آمیز و باورنکردنی است. همچنین بابای دریا هم داریم که هیولایی سیاه است، چند تن وزن دارد، دست‌وپایش مانند انسان اما انگشتانش کوچک است. صورت او شبیه گاومیش اما هیکل اش چندین برابر این حیوان است. او هنگام غروب و شب‌ها از آب خارج می‌شود و اگر کسی را در کنار آب ببیند با خود می‌برد. بعضی وقت‌ها هم از بدنه کشتی بالا می آید و ملوانان را غافلگیر می کند و با خود به داخل آب می‌برد. شنیده شده که بابای دریا به شدت از تیشه و اره هراسان است و به محض دیدن آن‌ها یا صدای برخورد دو قطعه آهن از محل دور می‌شود.

شبیه بختک با یک نقطه ضعف

نام موجود افسانه‌ای؟ تپ تپو

این موجود هم نظیر همان بختک است. طبق باورهای خرافی می‌گویند او نیز هنگام خواب خود را روی شخص می اندازد و قربانی را خفه می‌کند. تپ تپو مهره‌هایی دارد که مانند گردنبند به گردنش می‌اندازد و هنگامی که قصد رفتن سراغ قربانی خود را دارد، گردنبندش را روی مشک‌های آب می گذارد. به همین دلیل اگر شخصی موقع حمله تپ‌تپو فریاد بزند و آب بخواهد، تپ تپو او را رها و فرار می‌کند! این موجود شبیه بختک است اما یک نقطه ضعف هم دارد.

صاحب گله‌ای از گاوهای وحشی

نام موجود افسانه‌ای؟ سیاگالش

یکی از موجودات افسانه‌ای ایران، «گوش» یا «گئوشورون» است. او نگهبان چهارپایان بوده و امروز به صورت یک افسانه درمیان مردم تالش باقی مانده است. در این افسانه «سیاگالش»، چوپانی نیمه وحشی است که از مردم دوری می‌کند و گله‌ای از گاوهای وحشی دارد. می‌گویند او حافظ همه حیوانات جنگل است و خانه‌اش پناهگاه آن‌هاست. در قلمرو او، کسی اجازه شکار یا آزار رساندن به حیوانات را ندارد و کسانی که این مسئله را نادیده بگیرند به سختی مجازات می‌شوند و باید برای نجات جان شان با گله‌ای از گاوهای وحشی بجنگند. برخی از جنگل‌نشینان مدعی هستند سیاگالش می‌تواند به شکل گاوی با چشمان درشت، سم‌های تیز و شاخ‌های بلند رو به رویتان قرار بگیرد.

دزدی از مسافران در جاده

نام موجود افسانه‌ای؟ ونگ‌زن

یکی از موجودات افسانه‌ای که در میان مردم قدیم شناخته شده و نه تنها برای مردم بومی بلکه برای برخی از مسافران و افرادی که در جنگل مشغول طبیعت‌گردی بودند، دردسرساز شده، همین «ونگ‌زن» است. موجود نامرئی و خیالی که در جنگل و سر جاده می‌نشیند و افراد تنها را به دام می اندازد و از آن‌ها دزدی می‌کند. برخی باور دارند که «ونگ زن» فقط به دنبال دزدیدن نوزادان است.

 

پرت‌کردن تفریحی سنگ 

به سمت انسان!

نام موجود افسانه‌ای؟ غلیاوون

در باورهای خرافی مردم گیلان، غولی جنگلی در جنگل‌های تالش زندگی می‌کند. این غول حدود چهارمتر قد دارد و در غارها و محل‌هایی که معمولا محل تردد انسان‌ها نیست، زندگی می‌کند. کار او این است که سنگ‌ها و تپه‌های بزرگ را به راحتی جا‌به‌جا می‌کند و می‌تواند برای خود خانه‌های عجیب بسازد. این موجود خیالی عجیب با آن‌که بسیار قدرتمند است اما گفته می‌شود که یکی از تفریحاتش، پرتاب سنگ به سمت انسان‌هاست!

دست به دلمه نزن!

نام موجود افسانه‌ای؟ گلیم گوش‌ها

آن‌ها گوش‌های فیل مانند بسیار بزرگی داشتند که در موقع خواب یکی را تشک و دیگری را لحاف خود می‌کردند و هنگام بیداری می‌توانستند روی یکی از آن‌ها نشسته یا دیگری را مخفی کنند! در واقع در حالت نشسته به چیزی مانند یک دلمه یا کلم شبیه می‌شدند. هنوز هم اگر کسی گوش‌های بزرگی داشته باشد به او می‌گویند شبیه «گلیم گوش‌ها»ست. می‌گویند که هر فردی او را در خواب یا بیداری می‌دیده، به بیماری لاعلاجی مبتلا می‌شده است.

دنبال فرصت برای کولی‌گرفتن!

نام موجود افسانه‌ای؟ دوال پا

این موجود خیالی بالا تنه‌ای شبیه انسان دارد اما پاهایش شل و دراز و تسمه مانند است. گفته می‌شود که او معمولا به شکل پیرمرد یا مردی ضعیف و زبون و بیمار سر راه مردم قرار می‌گیرد و با ناله و زاری و التماس بسیار از مردم طلب کمک می‌کند و از آن‌ها می‌خواهد تا او را به خانه مادر بیمارش ببرند. به محض این‌که بر کول قربانی خود سوار می‌شود، او پاهای تسمه مانندش را که 40 متر طول دارد، بیرون می آورد، محکم دور کمر عابر می پیچد و او را وادار به خدمت خود برای انجام کارهای گوناگون می‌کند! اگر قربانی بخواهد او را از کولش پایین بیندازد، آن‌قدر به کمر و پهلوی او فشار می‌آورد که می‌تواند آن شخص را خفه کند.