بانوان
تعداد بازدید : 38
7توصیه به مادرهای نوجواندار
مترجم : رفعت رحیمزاده منبع: Child Mind Institute
دوران بلوغ و نوجوانی فرزندان، بازهای حیاتی و تعیینکننده در روند رشد آنهاست. گاه نگرانیهایتان بهعنوان مادر، ناخواسته باعث آسیب به فرزندتان در این دوره حساس میشود اما با این نگرانیها که با نافرمانیها و طلب استقلال نوجوانان در این دوره تشدید میشود، چه باید کرد؟ در تعامل با نوجوان، نکاتی که در ادامه مطرح میشود، میتوانند راهگشا باشند.
شنونده خوبی باشید| اگر نوجوانتان برای در میان گذاشتن مسائل اش نگرانی نداشته باشد، با شما گفتوگو خواهد کرد. پس با دقت و علاقه به فرزندتان گوش دهید و بدانید اگر از تجسس دوری کنید، امکان و کیفیت این گفتوگوها را افزایش خواهید داد.
احساسات نوجوان تان را معتبر بدانید| کوچک شمردن مشکلات فرزندتان، بهنوعی جدی نگرفتن او تلقی میشود؛ «به هر حال او برای تو دوست مناسبی نبود!»؛ «بزرگش کردهای!» و ... . کارآمدی این قبیل پاسخها را با این عبارت مقایسه کنید: «مشکل بزرگی است اما با هم حلش می کنیم.»
اعتماد خود را به نوجوانتان نشان دهید| نوجوانان علاقه دارند جدی و مهم در نظر گرفته شوند؛ بهویژه توسط والدین شان. بهدنبال روشهایی باشید که این حس را در نوجوان تان ایجاد کند مثلاً کمک خواستن از فرزندتان میتواند مؤید اعتماد شما به او و تواناییهایش باشد. این قبیل روشها، اعتماد به نفس فرزندتان را افزایش میدهد و او را به این باور میرساند که از عهده کارها بر میآید.
احساسات خود را کنترل کنید| خشمگین شدن در مقابل گستاخی نوجوان تان ممکن است برای شما عادی تلقی شود اما باید از عواقب این واکنش آگاه باشید و از آن پرهیز کنید. به یاد داشته باشید که شما انسانی بالغ هستید و نسبت به نوجوان تان توان بیشتری در کنترل خشم خود و هم در منطقی بودن دارید.
کارها را با یکدیگر انجام دهید| صحبت کردن تنها راه برقراری ارتباط نیست! بهخصوص در دوره نوجوانی بسیار عالی است که کارهایی را که خود و فرزندتان از آنها لذت میبرید، با یکدیگر انجام دهید مانند آشپزی، ورزش کردن و به پارک رفتن. بسیار مهم است که نوجوان تان حس کند میتواند به شما نزدیک شود بدون آن که مورد تجسس و قضاوت تان قرار گیرد.
وعدههای غذایی را با هم صرف کنید| با هم سر سفره نشستن، روش مناسب دیگری برای نزدیک ماندن به یکدیگر است. این کار فرصتی برای مکالمات روزمره است و فرزندتان را تشویق میکند تا در باره مسائلی بیش از امور روزمره هم با شما صحبت کند.
هوشیار باشید| با این که بروز تغییرات در نوجوانی طبیعی است، مراقب تغییرات اساسی در روحیه، اخلاق، سطح انرژی و اشتهای او باشید. اگر چیزهایی که پیشتر موجب خوشحالی نوجوان تان میشد دیگر چنین نیست، اگر او خودش را منزوی کرده و اگر توانش در انجام امور روزمره تغییر کرده است، از او درباره این موارد بدون قضاوت بپرسید. ممکن است او به کمک شما یا یک مشاور متخصص نیاز داشته باشد.