اینطورکی
تعداد بازدید : 24
بازی مرکب بشریت با اعصاب خودش!
دانیال دایی داووداینا
طنزپرداز
انسانهایی که روی سیاره زمین زندگی میکنن چند دسته هستن یا سریال «بازی مرکب» را دیدن یا دارن میبینن یا می خوان ببینن یا ندیدن اما اونقدر جو تماشای این سریال سنگین شده که الکی می گن دیدم ولی دیدن که کافی نیست، چون سریال که برای دیدن نیست، برای اینه که شما حین تماشاش حدود 9 هزارتا استوری، یعنی به ازای هر قسمت هزارتا استوری دربارهاش بذارین، اون وقت تازه میتونین ادعا کنین سریال رو دیدین. کلاً ما همینجوری هستیم، عادت نداریم از یک چیزی لذت ساده ببریم و حسش کنیم. اگه اصفهان رفتیم حتماً باید هر نیم متر یک عکس با 33 پل بندازیم و حسابی استوری بذاریم و حجم اینترنت فک و فامیل رو به فنا بدیم. تو ایران می ریم رستوران با غذای ایتالیایی عکس میگیریم، میریم ایتالیا یکهو دلمون هوای وطن میکنه و با نون و کباب تو رستوران ایرانی عکس می اندازیم؛ بعدشم یک جوری شده اگه از چیزی خوشمون نیاد اما همه ازش تعریف کنن، خودمون رو موظف میدونیم همرنگ جماعت بشیم. تا دیروز لورل هاردی میدیدیم و تخمه میخوردیم، الان موها رو سشوار میکشیم و با لباس پلوخوری، فنجون قهوه تلخ رو میذاریم کنار لپتاپ و حین تماشای «بازی مرکب» یک جوری استوری میذاریم که انگار پسرخاله استیون اسپیلبرگ هستیم. حالا وسطش هم هی بهخودمون فحش می دیم که چرا در تله نظرات دیگران برای تماشای همچین سریالی افتادیم.