خبرنگاری برای تهیه گزارش به روستایی رفته بود که می‌گفتند ساکنانش به خاطر خشکسالی خانه‌هایشان را رها و به شهر مهاجرت کرده‌اند. ولی وقتی خبرنگار وارد روستا شد، دید روستا شلوغ و سرزنده است. با چند نفر صحبت کرد. همه از وضعیت موجود راضی بودند. عجیب این که همه اهالی روستا می‌گفتند هرجا می‌خواهی برو، ولی به آن کلبه مخروبه پشت حمام نزدیک نشو. خبرنگار کنجکاو شد و برای سرک کشیدن به آن کلبه مخروبه مشتاق‌تر. دم غروب راهی آن محل شد. کلبه در نداشت و پرده کثیفی جلوی ورودی آویزان بود. پایش را که داخل گذاشت، چند کبوتر چاهی پر کشیدند و از پنجره بیرون رفتند. با نور چراغ قوه داخل را بررسی می‌کرد که صدایی از پشت سر شنید. پیرزنی ژنده‌پوش و قوزکرده، عصازنان نزدیک شد. نفس خبرنگار حبس شده بود. پیرزن با تعجب نگاهش کرد و پرسید: «چه عجب بعد از سال‌ها یکی به روستای ما آمد. از وقتی قنات خشکید و همه اهالی رفتند، فقط من این‌جا موندم. پسرم گفته زود میاد دنبالم، ولی هنوز نیومده...» خبرنگار نفس نفس‌زنان از کلبه بیرون دوید. در روستا پرنده پر نمی‌زد...علیرضا کاردار

براساس پژوهش‌های تازه، گیاهان هنگام آسیب دیدن با صدای بلند فریاد می‌زنند، اگرچه ما این صدا را نمی‌شنویم. این فریاد در فرکانس‌های فراصوت خارج از محدوده شنوایی انسان و شبیه به کوبیده‌شدن یا کلیک است که وقتی گیاه تحت فشار قرار می‌گیرد، افزایش می‌یابد. این صداها از شعاع بیش از یک متر قابل دریافت است. گیاهان بدون تنش، سروصدای زیادی تولید نمی‌کنند. در مقابل، گیاهان تحت فشار، بسیار پرسروصدا هستند و حدود ۴۰ کلیک در ساعت منتشر می‌کنند.

1-آن چیست که با یک نجوا می‌شکند؟

2-آن چیست که وقتی انگشت به چشمانش فرو می‌کنی، گوش‌هایش تیز می‌شود؟

3-آن چیست که در هر قرن یک بار و در هر دقیقه دو بار می‌آید، ولی در سال هرگز نمی‌آید؟

4-آن چیست که برخی حیوانات در دهان و بعضی در دم دارند؟