اکرم انتصاری  |  روزنامه‌نگار - حتما که نباید محیط‌بان باشیم تا حواس‌مان به محیط‌زیست، حیات‌وحش و احوالاتش باشد. همه ما آدم‌های معمولی می‌توانیم با کارهای کوچک، قدم‌های بزرگی برای حفظ محیط‌زیست و حیات‌وحش منطقه و کشورمان برداریم. 4 دسامبر یعنی همان 13آذرماه به‌طور همزمان روز جهانی حفاظت از حیات‌وحش و روز جهانی یوزپلنگ است. دو موضوع مهم که با توجه به جغرافیای کشورمان و تنوع‌زیستی گونه‌های مختلف جانوری و همین‌طور وجود یوزپلنگ‌های ایرانی که در خطر انقراض قرار دارند، اهمیت زیادی دارد و اگر از آن غافل‌شویم حسابی ضرر می‌کنیم. شاید شما هم دختربچه‌ای را که می‌خواست مرغابی‌های پارک چهل‌بازه مشهد را از یخ‌زدگی نجات‌دهد و به شهرداری زنگ‌زد، یادتان باشد یا قضیه آن چوپان که مدت‌ها منتظر مادر دو توله‌یوز ایرانی یعنی آذر و توران مانده بود و وقتی دید از او خبری نمی‌شود، آن‌ها را به خانه خود برد و بعد هم  به محیط‌زیست تحویل‌داد (البته این یک مورد خاص بود و نباید به نوزادان حیات‌وحش در طبیعت دست‌زد). شاید هم ویدئوی فک‌خزری را که در تور ماهیگیران گیرکرده‌بود و در جزیره آشوراده رهاسازی‌شد، دیده‌باشید. همه این‌ها نمونه‌ کارهای کوچکی ا‌ست که می‌توانیم برای حیات‌وحش‌مان انجام‌دهیم. البته باید حواس‌مان باشد، بی‌گدار به آب‌نزنیم. قبل از هر چیز باید اطلاعات کافی داشته‌باشیم و در صورت توان با مشورت نهاد‌های مربوط قدم‌برداریم. چنین روزهایی فرصت مناسبی ا‌ست تا راجع به حیوانات حیات‌وحش ایران مطالعه‌کنیم و یک قدم برای آگاه‌ترشدن برداریم. خیلی وقت‌ها موجودات به علت از دست‌رفتن زیستگاه‌شان از بین‌می‌روند و نقش ما می‌تواند با رعایت بهداشت و نریختن زباله در طبیعت، تولید زباله روزانه کمتر و احترام به طبیعت معنی‌شود. گاهی هم پیش‌می‌آید که باید در یک زمان کم، تصمیم درست را بگیریم حتی اگر انتقال گنجشک‌ها از لابه‌لای درزهای ساختمان در حال ساختِ کناری به ساختمان مجاور باشد. امروز می‌خواهیم با یک سری آدم معمولی آشنا‌ شویم که شاید اسم‌و‌رسم‌شان را نشنیده‌باشیم اما تاثیرشان را در طبیعت و حیات‌وحش گذاشته‌اند. آن‌ها قهرمان‌هایی از دنیای آدم‌معمولی‌ها هستند.

 

 

 

چه کسی؟  زوجی که خواستند ناشناس بمانند

همیشه درباره مهریه‌های عجیب و بالا شنیده‌ایم اما مهریه‌ای که قرار است درباره آن حرف‌بزنیم خیلی متفاوت است. داماد 32ساله است و پرورش گل‌ و گیاه داشت و عروس 29ساله. سال 94 عقدکردند و مهریه نوعروس ساخت آبشخور برای حیات‌وحش به خصوص یوز ایرانی بود. این زوج ساکن تهران هستند و نمی‌خواستند نام‌ و نشان‌شان رسانه‌ای شود. عروس عضو انجمن یوزپلنگ ایرانی است و گفته‌است تصمیم‌شان به هیچ‌وجه برای خودنمایی و گرفتن ژست‌های زیست محیطی که این روزها مد شده، نیست. پس دلیل عروس برای تعیین چنین مهریه‌ای چه بوده‌است؟ این خانم که یکی از فعالان انجمن یوز ایرانی است، بعد از عقد به همشهری آنلاین درباره تصمیمش می‌گوید :«من از کودکی به حیوانات بسیار علاقه‌ داشتم و از سال 78 به‌طور جدی پیگیر مسائل زیست‌محیطی بودم. زمان ازدواج، یکی از همکارانم از من پرسید به عنوان یک دوستدار محیط‌زیست چه مهریه‌ای درنظر گرفته‌ای، همان لحظه به فکر ساخت آبشخور برای یوزپلنگ و دیگر گونه‌های جانوری افتادم.» همان موقع بود که خانم طرفدار محیط زیست با همسر آینده‌اش تماس‌می‌گیرد و از تصمیمش می‌گوید. داماد اصلا از این تصمیم تعجب نکرده و با او همراه شده‌است؛ چون او هم دغدغه محیط‌زیستی دارد. درگفت‌و‌گویی که از داماد منتشر شده نکته جالبی وجود دارد :«تلاش می‌کنم به سهم خود از تخریب جنگل‌ها که در سراسر دنیا دارد اتفاق می‌افتد، جلوگیری کنم و قسمتی از زمین را زنده نگه دارم.» شاید برایتان عجیب به‌نظر بیاید اما عاقد هم از این تصمیم استقبال‌ کرد و باید هزینه ساخت آبشخور را مشخص‌می‌کرد تا در عقدنامه نوشته‌شود. البته زوج جوان فکر این‎جا را هم کرده‌بودند‌ و با مشورت‌گرفتن از کارشناسان هزینه ساخت آبشخور را 7میلیون تومان (درسال94)  درنظرگرفتند. این‌طور شد که این زوج دوستدار محیط‌زیست و حیات وحش قرارگذاشتند تا در پناهگاه حیات‌‎وحش «دره‌انجیر» یک آبشخور برای حیوانات بسازند.