رئیس کل بانک مرکزی: ارزهای محلی جایگزین دلار و یورو می‌شود

مردم: همین ریال خودمون رو جایگزین کنین که خیال‌مون راحت بشه!

 

هواشناسی: دریای خزر مواج می‌شود

دریاچه ارومیه: موجیم که آسودگی ما عدم ماست!

 

اموال چندین اینفلوئنسر مجازی ترکیه برای تحقیق درباره پول‌شویی و فرار مالیاتی توقیف شد

شاخ‌های مجازی کشور: خدا رو شکر ما پول‌هامون رو اصلا نمی‌شوریم!

 

مدیرکل انتقال خون تهران: خون ایرانی‌ها به خارج از کشور ارسال نمی‌شود

یک مسئول: آره بابا، خودمون همین‌جا می‌کنیمش تو شیشه!

 رفتم ضدآفتاب بگیرم گفتم: بهترین مارکش چنده؟ گفت یک میلیون و 200. گفتم ارزون‌ترینش چنده؟ گفت: 400. گفتم: «پس یه بسته چسب زخم خوب بدین. قیمتش اصلاً مهم نیست». 

 

 96 درصد عکس‌های پروفایل مامانم عکس خواهرزاده‌هامه، اون 4 درصد دیگه هم من نیستم، چون عکس برادرزاده‌هامه. کاش موقع مامان‌بزرگم شبکه اجتماعی بود. 

 

 من خیلی وقت‌ها تو زندگیم آدم امیدواری هستم، به‌طور مثال ساعت 8 و ربع راه می‌افتم برم سر کار و امیدوارم ساعت 8 قبل از رئیس‌مون برسم.

هرچی سریال‌‌های تلویزیون تلاش می‌‌کنن کمدی باشن اما بی‌‌مزه هستن، عوضش آگهی‌‌ها سعی می‌‌کنن جدی و باکلاس باشن اما حسابی خنده‌‌دار از کار درمیان. به‌‌طور مثال همین تازگی یک آگهی پخش شده که یک آقایی از خونه‌‌ش میاد بیرون و می‌‌بینه عه! هیچ‌‌کس تو تهران نیست. می‌گه مردم کجا رفتن؟ بعد روی برف‌‌پاک‌‌کن ماشینش رو نگاه می کنه و می‌‌بینه که روی یک برگه نوشته: فلان فروشگاه در تهران افتتاح شد! به همین جالبناکی. یعنی تهران که حداقل 9 میلیون جمعیت داره یهو تخلیه شده و همه ریختن برای افتتاح فلان فروشگاه. عجیباً غریباً. همه اون‌‌جا جا شدن. همه پول آماده و کنار گذاشته هم داشتن. همه ماشین هم گیر آوردن و فقط به این بنده خدا نگفتن تا تو شهر به این بزرگی تنها بمونه و احساس غریبی کنه. درست نیست دیگه. خودتون رو بذارین جای این بنده‌‌خدا. به اونم می‌‌گفتین. البته من شنیدم تهران روی گسل قرار داره؛ اگه این فروشگاه جا داره خب پایتخت رو منتقل کنیم اون‌‌جا دیگه. ولی باید اعتراف کنم تو بهترین فیلم‌‌های تخیلی هم این حجم از تخیل وجود نداره.