تقلید در تلاوت را تایید نمی‌کنم

عبدالباسط درباره سبک قرائتش چنین گفته است: «در تلاوت از برخی قاریان از جمله شیخ مصطفی اسماعیل، مرحوم شیخ شعشاعی و شیخ رفعت تاثیر پذیرفته‌ام. من روش خاصی در قرائت قرآن داشتم که از کسی هم نیاموخته بودم که البته شنیده‌ام این روش، هم اکنون در مصر و در سایر کشورها دارای مقلدان فراوانی است. خوشحالم که کسی از روش من تقلید می‌کند ولی در عین حال تقلید را تشویق و تأیید نمی‌کنم چون عمر تقلید کوتاه است. لازم است انسان برای آن که بتواند کار قرائت قرآن را ادامه بدهد، شیوه‌ای برای خود انتخاب کند.»

   ترویج اسلام و اخلاق با قرائت قرآن

مرحوم عبدالباسط از سفرهایش به کشورهای جهان چنین گفته است: «در ژوهانسبورگ متأسفانه نژادپرستی هم وجود دارد. به من گفتند چند آیه تلاوت کنید و من آیه «یا ایها الناس إنا خلقناکم من ذکر و انثی و جعلناکم شعوباً و قبائل لتعارفوا...» را تا آخر خواندم. این آیات بیان می‌کند که میان عرب و عجم، سیاه و سفید تفاوتی وجود ندارد. همچنین به 14 ایالت آمریکا که در آن‌ها مراکز مسلمانان وجود داشت، سفر کرده‌ام. از تفضل خدا در همه کشورها موفق بودم. در لس آنجلس شش نفر پس از شنیدن تلاوت قرآن کریم اسلام آوردند، در اوگاندا 92 نفر. حتی یک خانم گوینده تلویزیون همراه من بود که در آخرین روز خواست دستم را ببوسد و من متأثر شدم ولی نپذیرفتم. او تقاضا کرد به حج برود. پس از آن خواست نامش را تغییر دهد، من نام «آمنه» را برایش انتخاب کردم.»

   تلاوت قرآن در همه اوقات

او درباره زمان‌های تلاوت قرآن چنین گفته است: «در همه اوقات دوست دارم قرآن را تلاوت کنم و در طول روز هرگز از آن بی‌نیاز نمی‌شوم. چون با آن انس گرفته‌ام و به آن عشق می‌ورزم. قرآن نگهدار من و همه چیز من است. ساعاتی که صفا و معنویت بر آن حاکم است، در قبل از سپیده دم بر من رخ می‌دهد. در طول روز، حدود یک ساعت و نیم و قبل از طلوع فجر نیز حدود یک ساعت و نیم قرآن می‌خوانم. به فضل الهی عادت دارم یک ساعت قبل از طلوع فجر از خواب برخیزم و در حد توان نماز و قرآن بخوانم و بعد هم استراحت کنم. انسان باید همواره قرآن بخواند. اگر او قرآن را رها کند، قرآن هم رهایش می‌کند. اما اگر انسان عادت کند که همیشه قرآن را تلاوت کند، هرگز فراموش نمی‌کند.»

   روایت جالب پسر از زندگی پدر

شیخ عبدالباسط ۱۱ پسر داشت که «یاسر» یکی از آن‌هاست. او صوت خوش را از پدر مرحومش به ارث برده است. یاسر درباره این که چه رازی پشت شهرت پدر و موفقیت او تا این حد نهفته بود که به یکی از مشهورترین قاریان جهان تبدیل شد، می‌گوید: «خداوند به پدرم ویژگی‌های متعددی داده بود که بارز‌ترینش صوت نیکو، قدرت نگه‌داشتن نفس، اخلاص و قرائت با جان و دل بود؛ به قول معروف «آن چه کز دل برآید، لاجرم بر دل نشیند». سبک استاد خاص خودش بود و با تمام مکاتب قرآنی پیش از او تفاوت داشت.» یاسر درباره خصوصیات پدرش چنین می‌گوید: «پدرم خیلی زیبا لباس می‌پوشید و عطرهایی گران استفاده می‌کرد و به ظاهر خود می‌رسید. این‌که او را شبیه یک هنرپیشه آمریکایی می‌دانستند، ابتدا به این دلیل بود که با او دشمنی و مسخره‌اش کنند اما نتیجه عکس شد و مردم جایگاه او را به خوبی درک کردند و فهمیدند که شیخ عبدالباسط قاری محترمی است که به ظاهرش اهمیت می دهد و طبق مد پیش می‌رود و این بد نیست.»

   رفتار شیخ عبدالباسط با خانواده‌

یاسر می‌گوید: «پدرم در تربیت ما انسانی مدبر، حکیم و متواضع بود و به خوبی می‌دانست که هر یک از فرزندانش چه می‌خواهد و از علایق ما به خوبی آگاه بود. او همیشه لبخند بر لب داشت و ما همیشه مهربانی و عشق به فرزند را از او به یاد داریم. پدر همیشه ما را نصیحت می‌کرد، روی چشمان ما جا داشت و ما به عنوان فرزندان استاد، برای جلب رضایت او در حفظ و یادگیری قرآن و تلاوت با هم مسابقه می‌دادیم و رقابت داشتیم. پدر همچنین با ما نماز مغرب را به جماعت اقامه می‌کرد، مادر هم امور درسی را پیگیری می‌کرد و در تربیت فرزندان کوشا بود.» او از اخلاق پدرش چنین تعریف می‌کند: «صداقت، مهم‌ترین ارزشی بود که مرحوم پدرم در بین ما نهادینه کرد. دروغ نزد او هیچ جایگاهی نداشت و معتقد بود اعتراف به اشتباه خیلی بهتر از دروغ است. او زمانی که می‌فهمید یکی از ما فرزندان درباره موضوعی به او دروغ گفته‌ایم، بسیار عصبانی می‌شد و این عصبانیت در چهره‌اش نمایان بود. پدر حتی یک روز هم ما را مجبور به حفظ قرآن نکرد و ما تنها مجبور بودیم قرائت صحیح قرآن را یاد بگیریم. او عشق به کتاب خدا را در وجود ما نهادینه کرد و حتی این اختیار را به ما داده بود که در هر رشته‌ای که دوست داریم، درس بخوانیم.»

   سرانجام این قاری بزرگ

عبدالباسط محمد عبدالصمد در ۳۰ نوامبر ۱۹۸۸ پس از سپری کردن چند دوره بیماری در ۶۲ سالگی  درگذشت. او آرزو داشت یک بار دیگر در مسجدالاقصی قرآن بخواند که   این آرزویش محقق نشد اما صدایش برای همیشه در دل تاریخ ماند و هنوز صدای تلاوت‌هایش در مساجد و مراسم‌ مذهبی در گوشه و کنار جهان شنیده می‌شود.

منابع: تبیان، ویکی فقه، ایکنا

 

   آگاهی از میزان خواب کودک متناسب با سن او

متناسب با سن، کودک شما به میزان مشخصی خواب در طول شبانه روز نیاز دارد. دانستن این موضوع و آشنایی با عادت‌های معمول پیش از خواب، به والدین کمک می‌کند تا راحت‌تر برنامه‌  خوابشان را تنظیم کنند. کودکان از هفته اول تا پایان چهارماهگی به 16 تا 17 ساعت خواب نیاز دارند البته با نزدیک شدن به پایان این دوره خواب کودک به تدریج دچار تغییراتی خواهد شد و از ۴ ماهگی تا یک سالگی، ۱۴ تا ۱۵ ساعت در طول شبانه‌روز می‌خوابند. در این سن به خواب کامل در شب عادت می‌کنند و این دوره بهترین زمان برای تنظیم خواب کودک است تا با برنامه دقیق، سر ساعت بخوابد و بیدار شود.آ ن ها در یک تا ۳ سالگی، به ۱۲ تا ۱۴ ساعت خواب نیاز دارند اما به مرور این میزان کاهش می یابد. در ۳ تا ۶ سالگی به ۱۱ تا ۱۲ ساعت خواب در طول شبانه‌روز البته با چرتی‌کوتاه در روز نیاز دارند. این شرایط با مدرسه‌ای شدن کودک به‌طور چشمگیری کاهش می‌یابد. کودکان ۷ تا ۱۲ سال، به حدود ۱۰ تا ۱۲ ساعت خواب نیاز دارند اما کمتر از این میزان می‌خوابند.

   ایجاد مقدمات برای خوابیدن

وقتی برای خود و کودک‌تان زمان خواب مشخصی داشته باشید، پس از مدتی کودک به این خواب منظم عادت می‌کند. توصیه می‌شود والدین ۱۵ تا ۳۰ دقیقه قبل از خواب، مقدمات خواب کودک را فراهم کنند. خاموشی تلویزیون و چراغ‌های اضافه، آماده‌سازی تخت‌خواب و برقراری سکوت از جمله موارد غیر‌مستقیمی است که با رعایت آن، کودک برای خواب آماده می‌شود. توصیه می‌شود برای پیشگیری از مقاومت او، وقت خوابش را به طور مستقیم یادآوری نکنید.

   ضرورت خاموش کردن وسایل الکترونیکی

وقتی تلویزیون، رایانه، اسباب‌بازی و دیگر وسایل‌الکترونیکی در طول شب روشن باشد، مغز کودک دچار اشتباه می‌شود و به کودک فرمان بیداری می‌دهد. یک ساعت قبل از خواب، همه این عوامل حواس‌پرتی را از او دور کنید تا با  استرس کمتری برای خواب آماده شود.

   اطمینان از تحرک کافی کودک در طول روز

از آن‌جا که کودکان انرژی بالایی دارند، این انرژی باید در طول روز تخلیه شود. درغیر این‌صورت این انرژی را با دیر خوابیدن، تخلیه خواهند کرد. البته مراقب باشیدکه کودک ۲ تا ۳ ساعت قبل از خواب فعالیت ورزشی و بازی‌های پر‌تحرک نداشته باشد چون هیجان بالا باعث می‌شود تمایل به دیر خوابیدن پیدا کند.

   بررسی اختلالات خواب کودک

اگر  با وجود رعایت موارد اشاره شده، هنوز هم کودک برای خواب مقاومت می‌کند، احتمالا دچار اختلال در خواب شده است. موقع خواب رفتارها و حرکات او را کنترل کنید تا به عوامل احتمالی بی‌خوابی او پی‌ببرید. در غیر این‌صورت حتما با پزشک مشورت کنید تا با انجام معاینات، اختلال خواب او را شناسایی کند. 

 

اوایل ازدواج چون معمولا دو طرف شناخت درست و کافی از یکدیگر پیدا نکرده‌اند، اختلاف‌نظرهای بیشتری در زندگی مشترک رخ می‌دهد. نکته مهم این است که این قضیه نباید غیرقابل حل و فاجعه قلمداد شود. درخصوص شما، برادرتان به جای یافتن راهکاری منطقی برای حل مشکلاتش یا کمک گرفتن از یک مشاور به خانواده‌اش مراجعه و با آن ها درددل کرده و بدتر از آن، نسخه پیچی سریع خانواده برای طلاق گرفتن است! پیشنهاد می‌کنم در درجه اول ایشان را به مشاور خانواده ارجاع دهید تا کمکی کاملا بی‌طرف و علمی برای حل مشکل دریافت کند. اما درباره این‌که گفته‌اید به عنوان خواهرش چه کنم، به چند مورد از اقداماتی که خانواده‌تان باید انجام دهد در ادامه اشاره می‌کنم.

  تعصبات خانوادگی را کنار بگذارید

مسلما خانواده‌ها خواسته یا ناخواسته حق را به فرزند خود می‌دهند. سعی کنید حالا که برادرتان درددلی با شما می‌کند، علاقه تان به وی سدی نشود در مقابل انصاف و واقع‌بینی شما. همچنین تذکر این نکته به برادرتان که صبر، استقامت و گذشت جزو لاینفک زندگی‌مشترک است و هر وقت شتاب و غرور اتفاق بیفتد، زندگی مخدوش می‌شود، ضروری به نظر می‌رسد.

  این نکات را به برادرتان بگویید

در یک فرصت مناسب با برادرتان گفت‌و‌گو کنید و به او بگویید کاملا طبیعی است که دو نفر به عنوان زن‌وشوهر که از دو فرهنگ و خانواده متفاوت هستند، اختلاف نظر بین‌شان رخ دهد. باید مراقب بود این اختلاف عقیده به تحقیر دیگری منجر نشود. باید توجه داشت گاهی زن‌وشوهر بیش از آن‌که به حل مشکل فکر کنند به قدرت‌نمایی فکر می‌کنند یعنی هر کدام می‌خواهد برتری و فهم بیشتر خود را به نمایش بگذارد و در این‌جاست که زندگی مشترک به میدان جنگ تبدیل می شود. همچنین ممکن است برادرتان انتظار داشته است وقتی ازدواج می‌کند، همسرش تمام نیازهای او را رفع کند. افرادی با چنین تصوری، وقتی این اتفاق نمی‌افتد احساس ناکامی و آزردگی می‌کنند. این یک تصور اشتباه است. همسر بخشی از نیازها را برطرف می‌کند نه همه آن را.

  خاطرات خوب اوایل زندگی‌شان را یادآوری کنید

یادآوری این نکته هم به برادرتان خوب است که او و همسرش همدیگر را دوست داشته اند و خوشبختانه برادرتان گفته هنوز هم همسرش را دوست دارد، مطمئنا خاطرات دو نفره زیبایی با هم داشته‌اند، برای تشکیل این زندگی بسیار زحمت کشیده‌اند و ... پس قرار نیست با کوچک‌ترین تلنگری این نهال نوپا شکسته شود. این یادآوری می‌تواند در این شرایط برای گرفتن تصمیمی اصولی‌تر به برادرتان کمک کند.

  آسیب‌های درد دل کردن را به او بگویید

زمانی که انسان با یک سری مشکلات مواجه می شود، از درد دل کردن برای آرام کردن خودش استفاده می کند اما حالا که پدر و مادرتان در همین ابتدای کار با طلاق مشکلی ندارند، بهتر است از برادرتان بخواهید اگر زندگی مشترکش را دوست دارد، با آن‌ها حداقل برای مدتی کوتاه درددل نکند. اطرافیان هم هوشیار باشند از نسخه دادن مبنی بر بچه‌دار شدن برای حل مشکل خودداری کنند.

 

در خصوص ارتباط کلامی و درخواست از دیگران، آن چه مهم تر به نظر می آید، نحوه بیان خواسته ما از دیگران است که باید به آن دقت بیشتری کرد. در واقع گاه یک درخواست معمولی موجب رنجش و ناراحتی دیگران می شود که البته نیت و قصد ما آن نبوده بلکه نوع ارائه مطلب، با مهارت و هنرمندانه نبوده است که مشکل با یادگیری ارتباط موثر برطرف می شود. در این گونه موارد توصیه می شود برای بیان خواسته از ضمیر «من» استفاده و عبارت «احساس می کنم» در ادامه مطرح شود تا از قضاوت و انتقاد درباره مخاطب پرهیز شود. گفتن جمله «من دوست ندارم دوستانت شب‌ها به خانه‌مان بیایند» از جمله «تو حق نداری دوستت را برای خواب نگه داری»، مقاومت کمتری ایجاد می کند و احتمال  رنجیده شدن با شنیدن آن  کمتر است.

  او را مورد اعتماد نشان دهید

در سنین جوانی، افراد خود را شایسته اعتماد و اعتبار بیشتری از جانب دیگران می دانند و برخورد حاکی از بی اعتمادی، تنها موجب پرخاشگری و ناراحتی آن ها خواهد شد. به نظر می رسد فرزند شما نیاز مند دریافت اعتماد بیشتری از جانب شما بوده که دریافت نکرده است. 

  قانون‌ خانواده‌تان را بررسی کنید

قوانین هر خانواده ای ویژه و منحصر به همان خانواده است که البته باید دارای چند ویژگی باشد: سخت گیرانه و غیر منعطف نباشد؛ یعنی نه آن قدر سخت باشد که مانع آزادی و تأمین نیاز های فرزندان شود و نه آن قدر غیر منعطف باشد که قابلیت هیچ گونه تغییر و دستکاری را نداشته باشد. کارآمد و مفید باشد یعنی اثری پیشگیرانه در جلوگیری از خطرات و رویداد های منفی یا اثری مفید و کارا در حفظ تعاملات اعضای خانواده داشته باشد. این قوانین باید صریح و روشن و مانع ابهام و سردرگمی فرزندان در اجرا و انجام آن باشد؛ بنابراین با توجه به مطالب ذکر شده و این نکته که پدر و مادر هر دو باید در ایجاد و اجرای قانون سهیم باشند، در صورتی که همه موارد رعایت شده است، باید فرزند شما به قانون والدین احترام بگذارد و آن را رعایت کند.