هر روز یک اظهارنظر جالب و جدید از دیاباته می‌شنویم که برای ما با توجه به رفتار بازیکنان داخلی، تازه و گاهی عجیب است؛ رفتاری که باعث می‌شود دیاباته را یک فوتبالیست همزمان موفق، محبوب و مورد احترام بدانیم. اما چه تفاوتی میان این موارد هست؟ یک بازیکن برای این‌که همزمان محبوب، مورد احترام و موفق باشد باید چند ویژگی داشته باشد، اول عملکرد خوب و حرفه‌ای، یعنی به‌کار بستن استعدادها در خدمت تیم، تمرین و دوری از حاشیه و حفظ تمرکز که این عوامل باعث موفقیت حرفه‌ای‌اش می‌شوند. دوم تلاش فراوان و عشق به تیم و هوادارانش که باعث محبوبیت او پیش هواداران  خودی می‌شود. در نهایت احترام به تلاش حریف، هواداران دیگر تیم‌ها و دوری از تنش‌آفرینی که باعث مورد احترام بودن آن بازیکن، بین دیگر تیم‌ها و هوادارانشان می‌شود. خب ما فوتبالیست موفق زیاد داریم، اما محبوب کم و مورد احترام خیلی کمتر. یعنی ممکن است یک بازیکن بابت عملکردش در کوتاه مدت به شهرت برسد اما موفقیت مستمر نداشته باشد، یا اگر موفقیت داشت محبوب نباشد یا اگر بین خودی‌ها محبوب بود بین هواداران رقیب مورد احترام نباشد، اما دیاباته لااقل در اولین فصل حضورش که هنوز جو لیگ برتر کشورمان روی او اثر منفی نگذاشته، موفقیت و محبوبیت و احترام را به‌خاطر رفتارش با هم دارد. در این مطلب به‌چرایی این موضوع می‌پردازیم.
   برای گردش به شهر نمی‌روم
دیاباته چند وقت قبل در برنامه «شب‌های فوتبالی» درباره اوقات فراغتش  گفت: «من تا حالا برای گردش به شهر نرفته‌ام. بعد از تمرینات و بازی‌ها به خانه می‌روم و استراحت می‌کنم. می‌دانم که هواداران، سرمربی و بازیکنان برای بازی بعدی به من نیاز دارند». این صحبت دیاباته برای ما که عادت داریم عکس فوتبالیست‌های داخلی و حتی خیلی از خارجی‌های شاغل در لیگ را در حال گردش، در مهمانی، در افتتاح رستوران و آرایشگاه و ... ببینیم خیلی عجیب بود. تغذیه، استراحت کافی، حفظ تمرکز ذهنی و ... در موفقیت یک ورزشکار تاثیر زیادی دارد. بازیکنان بااستعداد زیادی در فوتبال ما بودند که عکس‌های شب‌نشینی‌شان با قلیان و ... منتشر شد و کم کم هم آمادگی جسمی را از دست دادند هم روحی، اما دیاباته با این اظهارنظر نشان داد تمرین و حفظ آمادگی برای او اولویت دارد. در باشگاه‌های خارجی بزرگ، برنامه بازیکن خارج از زمان تمرین و اردو هم در اختیار  باشگاه است. بازیکن حق ندارد هرجایی برود، هرچیزی بخورد و ... اما بازیکنان داخلی ما با رفتار حرفه‌ای امثال دیاباته فاصله زیادی دارند و   باشگاه‌ها هم چندان به بازیکن به چشم یک سرمایه که باید از او به‌ لحاظ رفتاری و جسمی مراقبت شود نگاه نمی‌کنند.
   نگاه انسانی به‌جای نگاه رنگی
خیلی از بازیکنان ایرانی دوست دارند با توهین یا کُری بچگانه با هواداران حریف پیش خودی‌ها محبوب شوند اما دیاباته که در زمین چیزی کم نمی‌‌گذارد ترجیح می‌دهد خارج از زمین از دوستی و رفاقت و ضرورت نگاه انسانی بگوید. به‌طور مثال در برنامه «فوتبال برتر» گفت: « چیزی که میل دارم به ایرانیان بگویم و برای من در اولویت قرار دارد، شان انسانیت است. انسان‌ها برای من اهمیت بیشتری از فوتبال دارند؛ پس از صحبت کردن راجع به انسانیت، می‌توانیم درباره فوتبال صحبت کنیم. جدا از این‌که شما طرفدار چه تیمی هستید، من مجبور هستم که به شما احترام بگذارم. خیلی از این قضیه خوشحال هستم که مردم(ایران) خیلی من را دوست دارند و احترام می‌گذارند».
   علیپور داداشمه!
علی علیپور در دربی قبل که دیاباته به‌خاطر مصدومیت در آن غایب بود یک شادی جنجالی تحریک‌آمیز به تقلید از شیخ و به سمت هواداران استقلال انجام داد. در برنامه «فوتبال برتر» میثاقی که تلاش می‌کرد یک حرف جنجالی از شیخ بپرسد، آن ماجرا را یادآوری کرد و نظر دیاباته را پرسید، در حالی که انتظار می‌رفت دیاباته واکنش تندی به حرکت علیپور نشان دهد جواب جالبی داد: «علی علیپور بازیکن بسیار خوبی است و اتفاقا از کار او(تقلید خوشحالی گلم) خوشم آمد. علیپور هم فصل خوبی را پشت سر گذاشته و داداش من است. حرکت او در خانواده انجام شده و هیچ مشکلی وجود ندارد.» این در حالی‌است که در فوتبال ما مسائل ساده‌تر از این به سال‌ها تنش بین بازیکنان، تیم‌ها و هواداران منجر می‌شود، اما دیاباته با این اظهارنظر از تنش بین هواداران و حاشیه‌های احتمالی در دربی بعدی هم پیشگیری کرد.
   پرسپولیس لیاقت قهرمانی داشت
ذهن بسیاری از ما ناخواسته موفقیت دیگران را کوچک می‌کند تا با زیرسوال بردن آن، کاستی‌های احتمالی خودمان نادیده گرفته شود. برخی از ما همیشه در حال فرافکنی هستیم، معتقدیم موفقیت درسی، شغلی، مالی و ... دیگران ناشی از شانس، پارتی‌بازی، دست‌های پشت پرده و خلاصه هر عاملی غیر از تلاش خود فرد است و ناکامی ما هم به‌خاطر بدشانسی، خصومت شخصی استاد و رئیس و همکار و هزاران دلیل دیگر جز نبود تلاش و برنامه‌ریزی در خودمان است. فردی که نگاهش به نتایج خودش و دیگران این‌چنین باشد نمی‌تواند موانع رشد خودش را رفع کند چون معتقد است عوامل موفقیت مثل شانس و پارتی از کنترل او خارج هستند، اما کسی که مسئولیت همه چیزرا   به‌رغم وجود مشکلات احتمالی متوجه خودش می‌داند اگر امروز هم موفق نشود با درک صحیحی از شرایط می‌تواند در گام‌های بعدی به موفقیت نزدیک‌تر از قبل باشد. فوتبال ما هم متاثر از این عادت جمعی غلط از اتهام‌زنی پر شده است. پیش کسوت‌های دو تیم بزرگ، تیم رقیب را به حمایت‌های پشت‌پرده متهم می‌کنند و در این شرایط عجیب نیست که هواداران هم وسط این‌ همه اتهام و پرخاش نتوانند از فوتبال لذت ببرند و صفحات هواداری در فضای مجازی پر باشد از توهین، اما دیاباته ماجرای پوکر پرسپولیس را خیلی راحت از نظر خودش و بدون نگرانی بابت واکنش هواداران بیان کرد. برای همین صداقت است که او می‌تواند یک چهره محبوب و در عین حال مورد احترام همه  باشد. دیاباته درباره این ‌که استقلال شایسته قهرمانی بود یا نه؟ گفت: «فکر می‌کنم استقلال تمام تلاش خود را در این فصل انجام داد و باید واقعیت را گفت. پرسپولیس تیم بسیار خوبی دارد. فکر می‌کنم پرسپولیس لیاقت جایگاهش را دارد. معتقد هستم پرسپولیس بسیار در این فصل خوب بازی کرد و لیاقت جایگاهش را دارد؛ احترام زیادی برای پرسپولیس و تمام تیم‌های ایرانی قائل هستم چون بازیکنان بسیار خوبی را در ایران دیدم».

 

امروز برای دقایقی، همه اعضای خانواده دور هم جمع بشین تا یک بازی خانوادگی انجام بدین. پیشنهاد ما، بازی مار و پله است. هرچی هم بیشتر با بقیه کل‌کل کنین، بیشتر خوش می‌گذره فقط لطفا جر نزنین!
 

راه ارتباطی با زندگی سلام : پیامک 2000999
و تلگرام 09354394576

* این آقای توکلی که در پرونده زندگی‌سلام گفته حافظه خیلی خوبی داره، راست میگه بنده خدا! یک سری جمله بود که 40 سال، فقط همون‌ها رو تکرار کرد بدون یک کلمه اضافه و کم! هر سال می‌گفت مداد سیاه نرم با خودتان بیاورید و ... .
* توصیه‌های مشاورتان در سلسله مطالب «ارتباط‌های کلامی غلط و جایگزین صحیح آن»، همیشه نکات آموزنده دارد. آفرین بر شما.
* آقای صابری، مطلب خاطره بازی‌تان با کنکور خیلی خوب بود. فقط یادتان رفت از گرمای سالن برگزاری جلسات بنویسید. کنکور همیشه در تابستان بوده است.
* در صفحه سلامت درباره تقویت راه‌های سیستم ایمنی بدن، بیشتر مطلب بزنین. به نظرم هم اکنون، تنها راه مبارزه با کرونا تقویت سیستم ایمنی بدن باشد و رعایت بهداشت فردی.
* اتاق مشاوره‌های صفحه خانواده را که می‌خوانم، به زندگی خودم امیدوار می‌شوم. مثلا همین مادری که متوجه ارتباط‌های نادرست عروسش از قبل از ازدواج شده، چه حال بدی دارد و اصلا دوست ندارم که تجربه‌اش کنم.
* اگر در صفحه کودک، هر بار 2 یا 3 تا قصه چاپ کنین، خیلی بهتره. تنها سرگرمی بچه من توی این روزها، همین صفحه فرفره خراسانه که اونم روز در میون چاپ میشه.
 

پسری مجرد و در آستانه ورود به 38 سالگی هستم. دارای سابقه افسردگی به خاطر داشتن یک عادت زشت که در نوجوانی باعث شد، خودکشی نافرجام داشته باشم. در 32 سالگی این عادت زشت جنسی را کنار گذاشتم و 5 سال پاک بودم اما متاسفانه دوباره به آن مبتلا شدم  . حالا روح و روانم نابود شده است. حالم از خودم به هم می‌خورد. شاید دوباره خودکشی کنم.
مخاطب گرامی، شما با دو مسئله مهم روبه رو هستید؛ اول عادت زشتی که از آن نام بردید و دوم اقدام به خودکشی که هر دو موضوعات سرنوشت سازی هستند.
 احساس‌تان نتیجه عادت زشت‌تان است
در باره عادت زشتی که مطرح کردید، متاسفانه ممکن است این رفتار در بعضی از هم سن‌و‌سالان شما اتفاق بیفتد ولی با اقدامات موثر و درست، به آن پایان می‌دهند.
این رفتار اشتباه باید شما را تا همین حد آزار بدهد اما بدانید که اصل این غریزه به خودی خود، چیز بدی نیست اما روش غلطی که شما به آن پاسخ می‌دهید، در شما احساس شرم ایجاد کرده است که به واسطه آن اعتماد به نفس‌تان را از دست می‌دهید و گاهی آن‌قدر این رفتار تکرار می‌شود که در نتیجه بسیار افسرده و ناامید خواهید شد یا این‌قدر احساس شرم خواهید کرد که تصمیم بگیرید خودتان را به بدترین شیوه یعنی اقدام به خودکشی تنبیه کنید.
 بهترین راه‌حل، ازدواج است
بهترین راه جلوگیری از این اتفاق پاسخ طبیعی و مناسب به این نیاز است. اگر امکان ازدواج برایتان وجود دارد، به فکر باشید و اگر شرایطش فراهم نیست، باید با تمام توان به فکر رفع موانع سر راه ازدواج باشید. اگر آمادگی روانی برای ازدواج ندارید، با یک مشاور حضوری گفت‌وگو کنید تا به شما کمک کند. اگر از نظر مالی یا شغلی آمادگی ندارید، مشکل‌تان را با افراد نزدیک از جمله خانواده، فامیل و اطرافیان در میان بگذارید تا از تمام امکانات موجود و حمایت های اطرافیان بهره مند شوید. طبیعی است که وقتی عده‌ای در اطراف ما متوجه یک مشکل می‌شوند، آ‌ن‌ها نیز سعی خود را می‌کنند که به شما برای حل این مشکل کمک کنند. البته با تمام این توصیفات هیچ‌گاه نقش خودتان را در حل این مشکل دست کم نگیرید.
 افکار خودکشی باید سریع درمان شود
اما در باره موضوع دوم یعنی افکار خودکشی که در سر دارید، باید بدانید که این افکار کاملا مرتبط با موضوع اول یعنی تماشای فیلم‌های غیراخلاقی و مسائل جنسی است. پس درنتیجه حل مسئله اول به مسئله دوم نیز کمک خواهد کرد. همچنین در چنین شرایطی سعی کنید خودتان را با این افکار آسیب رسان تنها نگذارید و در اولین فرصت با مشاور در ارتباط باشید. برای دریافت خدمات مشاوره‌ای اورژانسی می‌توانید از مراکز دولتی مثل مرکز اورژانس اجتماعی با شماره تماس 123یا مرکز مشاوره تلفنی بهزیستی یعنی شماره 1480 یا حتی اورژانس علوم پزشکی یعنی شماره 115 کمک بگیرید یا در حالت طبیعی به مراکز مشاوره روان شناختی یا روان پزشکی در شهر مراجعه کنید.

 

اگر مخاطب همیشگی ستون بانوان باشید، می‌دانید که هرازگاهی و در همین ستون از خاطره‌های بامزه خانم‌ها می‌نویسیم. در خور ذکر است که شما هم می‌توانید خاطره‌های بامزه و تجربه‌های شیرینی را که در زندگی برای‌تان پیش آمده، در تلگرام به شماره 09354394576 بفرستید تا در ستون بانوان به نام خودتان چاپ کنیم.
 

* رفته بودیم برای خواهرم عینک بگیریم، اونم مدل عینکی که می‌خواست رو توی گوشیش به فروشنده نشون داد و فروشنده گوشی رو گرفت و داشت نگاه می‌کرد که یهو خواهرم داد زد، وااای گوشیم نیست! ما هم همه هول شدیم. بابام به من گفت زنگ بزن به شماره خواهرت ببین کی جواب میده؟ خودشم حسابی از دست خواهرم عصبانی بود که آقای فروشنده هم به خاطر استرس خواهرم ترسیده بود و هی داشت به من اشاره می‌کرد که گوشی دست منه ولی می‌ترسید که بلند بگه! منم اولش متوجه نمی شدم و یهو فهمیدم منظورش رو.
* قبلا شوهرم راننده تاکسی برون شهری بود، برای همین شب‌ها موقع خواب خیلی استرس داشت. مثلا توی خواب یهویی پاش رو می‌کوبید به دیواره تخت و انگار ترمز می‌گرفت! خلاصه یه شب منو بیدار کرد و با استرس گفت که ببین، تقاطع رو بستن! حالا چیکار کنم؟ منم گفتم اشکال نداره، برو از تقاطع بالا دور بزن! اونم تا حرف منو شنید، باز گرفت خوابید! یه بار هم منو بیدار کرد گفت نگران نباش، مخزن CNG رو پر کردم و مسافرها هم تکمیله!
* چند سال پیش دانشجو بودم. سر کار هم می‌رفتم و حسابی خسته می‌شدم. یه بار با اتوبوس داشتم برمی‌گشتم خونه که خوابم برد. وسط‌های راه از خواب پریدم و از شیشه اتوبوس خیابون رو نگاه کردم و یهو به خانم بغلیم گفتم، ببخشید خانم ما داریم میریم یا داریم میایم؟ خانم بغلی بنده خدا فکر کرد که قاط زدم و زد زیر خنده. بعدش هم گفت که بستگی داره که داری میری جایی یا داری از جایی میای!
 

 یکی از اینفلوئنسرهای معروف اینستاگرام که نزدیک به 3 میلیون دنبال کننده دارد، چالشی به راه انداخته که طی آن افراد انگار که دارند پیام صوتی ضبط می‌کنند، به اصطلاح خالی‌بندی می‌کنند (به یکی از عزیزان خود دروغ می‌گویند) و همزمان از واکنش فردی که در اتاق حاضر است، فیلم می‌گیرند. در این چالش افراد زیادی شرکت کردند اما در این بین متاسفانه برخی از والدین هم با فیلم گرفتن از فرزندان خود مشارکت داشتند. اما چرا می‌گوییم متاسفانه و این‌که به عنوان والد، پیش از انتشار ویدئویی از فرزند خودمان، بهتر است به چه سوالاتی فکر کنیم؟
 

 پرت کردن کودک میان موقعیتی دردناک
در برخی از این ویدئوها، کودکان در موقعیتی ناخوشایند قرار می‌گیرند. به عنوان مثال در یکی از تکان‌دهنده‌ترین موارد، مادری در حال فیلم گرفتن از دختر خردسالش می‌گوید قرار است او، پدر و چند نفر دیگر به سفر بروند اما چون ممکن است دختر اذیت کند، او را همراه خود نخواهند برد. موضوعی که باعث می‌شود دختر بچه به گریه بیفتد. این در حالی است که برای کودکان به ویژه در سنین پایین مرز بین واقعیت و شوخی چندان روشن نیست و همین می‌تواند آسیب ناشی از این چنین دست انداختن‌هایی را در آن ها تشدید کند.
 آیا کودک این تصویر را دوست دارد؟
این طور که این بلاگر اعلام کرده برخی از ویدئوها در استوری‌های او نزدیک به یک میلیون بازدید داشته‌اند. این در وضعیتی است که در برخی از موارد، کودک لباس مناسبی به تن ندارد یا به ویژگی‌هایی از کودک اشاره می‌شود که به صورت معمول خوشایند نیست. در یکی از این موارد در حالی که خواهری در حال فیلم گرفتن از برادر خودش است، در حال صحبت درباره روش لاغر کردن برادرش است. برادری که هنوز در سنین دبستان است، بدون تی‌شرت نشسته و ظاهری که از او به نمایش گذاشته می‌شود، می‌تواند باعث دست انداخته شدن کودک در موقعیت‌های دیگر شود. اما ممکن است برخی از والدین یا دیگر اعضای خانواده که این ویدئوها را گرفته و منتشر کرده‌اند، در دفاع از خود بگویند ما با اطلاع کودک ویدئو را منتشر کرده‌ایم. آیا صرف اطلاع دادن به کودک، در چنین مواردی کافی است؟
 اما من با اطلاع فرزندم ویدئو را فرستادم!
اطلاع دادن به کودک پیش از انتشار عکس یا ویدئو کار خوبی است اما کافی نیست چرا که کودکان توان درک موقعیت را به درستی ندارند. از طرفی گاهی اوقات به نظر می‌رسد والدین یا بزرگ سالی که تصمیم به انتشار دارد هم خود به نتایج انتشار ویدئو بی‌توجه است. اگر شما هم فکر می‌کنید خب این فقط انتشار یک ویدئوی بامزه است و بس، پس بد نیست کمی روی سوالات زیر تامل کنید.
 آیا با خودتان فکر کرده‌اید که گاهی انتشار ویدئوی خنده‌دار فرزندمان شبیه این است که او را میان جمعیتی بیش از جمعیت ورزشگاه آزادی رها کرده‌ایم تا همه به او بخندند؟
  آیا می‌دانید ممکن است افرادی تا هفته‌ها بعد از دیدن این ویدئو وقتی کودک را می‌بینند، او را دست بیندازند؟
  و آیا دقت دارید که از بین تمام ویژگی‌های فوق‌العاده و توانمندی‌هایی که فرزندتان دارد، تا مدت‌ها تنها یک ویژگی یا رفتار او مانند اضافه وزن، متنفر بودن از مدرسه یا با کفگیر غذا خوردن او، توسط دیگران دیده خواهد شد؟
 یکی از مادران عذرخواهی کرد
همه این موارد را گفتیم، بهتر است به این موضوع هم اشاره کنیم که تا به الان حداقل مادر یکی از کودکان، متوجه اشتباه خود شده و این موضوع را هم اعلام کرده است. به امید روزی که همه والدین پیش از این‌ که دیر شود، توجه بیشتری روی انتخاب‌های خود داشته باشند.